Od redakcji

Patrycja Adamska porusza się na wózku inwalidzkim. Jest magistrem kulturoznawstwa, absolwentką religioznawstwa na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na forum portalu etykawszkole.pl zamieszcza teksty ze swoimi przemyśleniami na różne tematy. Na jej opinie i poglądy wpływają także ograniczenia „dostępu do świata”, wynikające z jej niepełnosprawności fizycznej. Poniżej zamieszczamy wyciąg z niektórych tekstów Patrycji. Zapraszamy Użytkowników portalu do rozmowy z Autorką. Tematy dyskryminacji, wykluczenia, ograniczenia w „dostępie do świata” wynikające z niepełnosprawności bądź innych form wykluczenia są bardzo ważnymi tematami lekcji etyki. Chcielibyśmy skupić wokół portalu takie osoby i poprosić o tworzenie materiałów edukacyjnych na lekcje etyki. Wszystkie teksty znajdują się tutaj:  http://www.etykawszkole.pl/forum/6-hyde-park-dyskusje-o-etyce-w-polskich-szkoach 

E-Miłość

Bycie w naszym kraju osobą niepełnosprawną, a do tego agnostykiem do łatwych nie należy. Znalezienie partnera w takiej sytuacji wydaje się nam często wręcz niemożliwe. Jest to przykre, bo dopasowanie w tym aspekcie jest kluczowe. Chcemy mieć przy swoim boku kogoś przystojnego, zaradnego, ale przede wszystkim kogoś, kto rozumiałby nas na płaszczyźnie mentalnej i intelektualnej

Dobrym pomysłem może być stworzenie integracyjnego portalu matrymonialnego. Miejsca spotkań zarówno pełnosprawnych jak i niepełnosprawnych agnostyków.

Drugiej osoby szuka się czasem latami, często metodą prób i błędów. Związki młodych niepełnosprawnych są zazwyczaj burzliwe i nie trwają długo.

Nauczmy się pomagać innym

Pomaganie nie jest czymś trudnym. Wystarczy przecież podzielić się kanapkami. Innym przykładem naszego pozytywnego myślenia i działania jest wyczulenie społeczeństwa naszego kraju na potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Nie bójmy się podejść i zapytać osoby niedowidzącej, czy potrzebuje pomocy przy przejściu przez ulicę lub innego rodzaju wsparcia z naszej strony. Nie miejmy też oporów przytrzymać drzwi, popchać wózek, ubrać kurtkę osobie na wózku.

Mijają lata, osoby niepełnosprawne dorastają. To właśnie wtedy zaczyna się dla nich najtrudniejszy czas w ich życiu. Chcą chodzić na dyskoteki, randki, ładnie wyglądać i po prostu się podobać. To wszystko nie jest takie łatwe jakby się mogło wydawać. Ludzie sprawni często się nas boją. Nie chcą patrzeć na to niedoskonałe, słabe i chore ciało. Dzisiejsze trendy w modzie kreują siłę i seksapil jako nasze główne atuty i atrybuty piękna. Powoduje to u niepełnosprawnych liczne kompleksy, problemy i frustracje z powodu niemożliwości sprostania tym wymaganiom. W konsekwencji powoduje to problemy z samoakceptacją, nieśmiałość w kontaktach z innymi, a czasem nawet depresję.

O problemach religijnych w życiu osób niepełnosprawnych     

Choroba może się przyczynić do wzrostu wiary jak i do ateizmu. Będąc dziećmi często wierzymy w Boga, który jeśli się pomodlimy spełni wszystkie nasze prośby. Jest wszechmocy więc może wszystko. Wciąż zmagamy się z chorobą, trwającą latami rehabilitacją. Człowiek dostrzega, że różni się od swoich rówieśników, że są oni sprytniejsi i bardziej atrakcyjni. Kościół Rzymskokatolicki sens cierpienia widzi w zbawczej śmierci Jezusa. W nagrodę za doczesny ból obiecuje niebo.

Myślę jednak, że cierpienie przez to, że nam przeszkadza, doskonali nas wewnętrznie. Gdyby go nie było, to nie mielibyśmy nad czym pracować .Kościół Rzymskokatolicki uważa, że życie jest darem Boga i tylko On może je nam odebrać .Ja pozwolę sobie z tym stwierdzeniem trochę polemizować. Myślę, że w przypadku ciężkiej i nieuleczalnej chory wątpimy, ponieważ zawodzimy się na Bogu, brakuje nam czasem chęci i siły do życia.

Porozmawiajmy o starości

Starzy ludzie czują się niepotrzebni, zepchnięci na margines społeczeństwa. Na emeryturze nie mają co zrobić z wolnym czasem, nie chcą być ciężarem dla własnej rodziny.

Aby zapobiec tego rodzaju sytuacji należałoby zorganizować w szkołach wolontariat. Młodzież mogłaby pomagać starszym, samotnym osobom w robieniu zakupów, opłaceniu drobnych rachunków, wykupieniu recepty. Młodzi ludzie często są samotni, rodzice pracują nie mają czasu na rozmowy, wypicie wspólnej herbaty. Taka współpraca może dać wiele korzyści. Czasem tym, co najbardziej nam doskwiera w codziennym życiu nie jest nasza niemoc, lecz przede wszystkim samotność

Potrzeba zmian w systemie edukacji osób niepełnosprawnych

Nie od dziś wiadomo, że niepełnosprawność jest różna; nie możemy zatem wszystkich traktować jedną miarą. Problemy te towarzyszą nam już od wczesnego dzieciństwa. W okresie szkoły średniej myśli zaprzątają nam matura i wybór studiów. Choroba robi swoje, pojawia się dysleksja, dysortografia, problemy w czytaniu i pisaniu .Osiągnięcie upragnionych sukcesów sprawia, że się nie poddajemy i widzimy sens życia .Trzeba zmienić system edukacji aby we wszystkich szkołach w kraju istniała możliwość e-lemingu, a forma zaliczeń końcowych egzaminów była indywidualnie dostosowywana do ograniczeń niepełnosprawnego. Nauka posiada bowiem rolę terapeutyczną ponieważ dzięki niej zapominamy o smutku i chorobie. Nie każdy mieszka w dużym mieście, posiada prawo jazdy czy po prostu może się ruszyć. Powoduje to ograniczoną mobilność, depresje…

W naszym kraju brakuje tolerancji i otwartości na inność drugiego człowieka. W coraz większym stopniu dopada nas społeczna znieczulica. Dziś szanse ma ten niepełnosprawny, który jest samodzielny, pomysłowy i obrotny. Inny zdaje się być bez szans na dorównanie pełnosprawnym chyba, że znajdzie na swojej drodze osoby, które w niego uwierzą ,pomogą, podadzą rękę i dadzą nadzieję. Nie wszyscy niepełnosprawni są życiowymi gapami. Mogą naprawdę dużo osiągnięć, jeśli tylko da im się szanse, stworzy warunki i możliwości np. testy i odpowiedzi ustne, zamiast długiej pracy pisemnej. Dla nas każdy sukces i każde spełnione marzenie jest jak milion wygrany na loterii.

To nie wina niepełnosprawnych, że sobie z czymś nie radzą, to wina sytemu edukacji.

Wychowanie humanistyczne

Głównym celem humanizmu jest człowiek i zaspokojenie jego potrzeb we wszystkich obszarach życia. Odrodzenie przyczyniło się do rozwoju nauki, kultury i sztuki eliminując z życia ascezę i konieczność ciągłego umartwiania się w celu osiągnięcia doskonałości w sferze moralnej.

Humanizm uzmysławia człowiekowi, że rozumowe poznanie świata jest dla niego możliwe i osiągalne. Jednak z drugiej strony, zarówno nasz mózg jak i nauka posiadają pewne ograniczenia.

Powszechnie uważamy się za społeczeństwo tolerancyjne. Jednak rzeczywistość i teoria rzadko kiedy idą z sobą w parze. Rodzice przeżywają prawdziwy dramat, gdy ich dziecko reprezentuje inne niż oni przekonania religijne czy polityczne. Przykładem może być związek z osobą tej samej płci, a przecież każdy z nas ma prawo do tego, aby w różny sposób zaspokajać swoje potrzeby. Takie zachowanie wynika z tego, że w Polsce boimy się zmian. Przejmujemy się zdaniem innych, boli nas to, gdy ktoś mówi i myśli o nas źle. Chcemy tego rodzaju konsekwencji uniknąć. Możesz sobie nie wierzyć, ale do kościoła w niedzielę chodzić musisz. Nie chodzić, nie wypada. To samo ze ślubem kościelnym, wielu go zawiera z takich właśnie powodów, gdyż łączy w sobie elementy teatru, żeby tradycji stało się zadość.

Życiowe wybory a kariera zawodowa

Rynek pracy w ostatnich latach jest bardzo zmienny, dynamiczny dlatego coraz trudniej jest zaskoczyć i zadowolić potencjalnego pracodawcę. Jest to jedna z przyczyn, dla których szkolnictwo zawodowe rośnie w siłę. Ostatnio pomyślałam więc, że warto stworzyć w naszym kraju policealne filozoficzne studium zawodowe , które zachęci do dyskusji zainteresowaną tym tematem młodzież. Filozofia rozwija i kształtuje pozytywne wzorce etyczno-moralne, byłaby to też świetna alternatywa dla tych, którzy z różnych przyczyn nie dostali się na studia. Myślę że warto o czymś takim pomyśleć, bo filozofia rozwija nasz mózg, naszą osobowość, ucząc nas kreatywności oraz samodzielnego myślenia.
Osobiście jestem zwolenniczką uczenia się przez całe życie, bo przecież nigdy nie wiadomo jak nam się ono potoczy. Każde nasze działanie prędzej czy później przynosi oczekiwane skutki a spełnienie marzeń daje nam radość i zadowolenie. Uważam, że czasem mimo wszystkich przeciwności losu nie warto z nich rezygnować i w ten sposób dać sobie szanse na bycie spełnionym, zadowolonym i szczęśliwym. Nie można przecież cały czas robić tego, co nie sprawia nam choćby odrobiny przyjemności, tym bardziej że musimy długo pracować, by móc iść na upragnioną i wyczekiwaną emeryturę Posiadanie dziś więcej niż jednego wyuczonego zawodu jest więc konieczne, aby nie popaść w rutynę i monotonie .

Wpływ religii świata na seksualność kobiety

Według Biblii rolą kobiety jest bycie poddaną mężowi. Sam akt seksualny sprowadzony został tu do roli prokreacji. Mówi się, że jest on jednym z obowiązków małżeńskich. Antykoncepcja nie jest zgodna z nauką Kościoła Rzymskiego, ponieważ dba on o poszanowanie wartości rodzinnych, ciągłość kultury i zachowanie tradycji. Świat się zmienił, kobieta jest dziś wyzwolona, posiada swoje zdanie, chce być dobrze wykształcona. Jest rzeczą naturalną, że stawia na karierę i rozwój. Antykoncepcja jest dziś rzeczą naturalną, chroni również przed chorobami przenoszonymi drogą płciową takimi jak HIV czy Aids. Wiem, że Kościół zaleca w tych przypadkach wstrzemięźliwość, jest to jednak bardzo trudne, gdy się kogoś kocha. Miłość nie jest niczym złym.

Religia zawsze będzie stała na straży dogmatów, wartości oraz wielowiekowej tradycji w opozycji do nauki i zmieniającego się świata. Będzie powodem do dyskusji na tematy etyczne oraz częścią kultury popularnej, która intryguje i ciekawi młode pokolenia. Zmusza do samodzielnego i niezależnego myślenia na temat własnej religijności. W związkach powinno się natomiast postawić na partnerstwo, otwartość, szacunek. Kobiety powinny mieć na świecie możliwość wykazania się, pokazania swoich umiejętności. Mężczyźni muszą zrozumieć, że dziś mamy równouprawnienie i każdy ma prawo do tego, aby żyć po swojemu, a więc wybrać taki sposób życia, jaki nam odpowiada. Trzeba o tym pamiętać i starać się respektować inność i odrębność w małżeństwie.

Społeczno kulturowe role kobiet dawniej i dziś

Dawniej, w kulturze polskiej rolą kobiety było dbanie o dom, męża i dzieci. Dziewczynki od małego przygotowywano do roli żony i matki .Mężczyzna jest zadaniowcem, typem łowcy i zdobywcy.

W kulturze pierwotnej zajmował się polowaniem i zdobywaniem pożywienia dla rodziny. Życie towarzyskie kobiet było bardzo skromne. Uprawiała ona przydomowy ogródek, haftowała, pielęgnowała życie religijne, a w późniejszych latach czytała książki i grała na fortepianie.

Dziś jest inaczej, zmieniły się czasy, obyczaje, zmieniła się także kultura. Możemy zaobserwować to doskonale we współczesnej kulturze masowej, choćby na okładkach kolorowych magazynów,

z których aż kipi niezależność i seksapil. Kobieta jest pewna siebie, wie czego chce i do czego dąży. Posiada więc jasno sprecyzowaną wizję siebie, ale i otaczającego ją świata. Ma własne pragnienia, cele, marzenia, śmiało dąży do ich realizacji. Często jest tak, że kobieta jest lepiej wykształcona, ukierunkowana na sukces niż mężczyzna. Dziś dzięki medycynie ma ona możliwość kontrolowania i planowania rodziny. Kobieta ma większy komfort życia, może podróżować, poznawać różne kraje i kultury. Posiada otwartą drogę do rozwoju i kariery zawodowej.

Zmiany kulturowe i społeczne wymuszają w Polsce ulepszenia w sposobie nauczania i systemie edukacji. W naszym kraju aż się prosi, żeby wprowadzić do szkół edukację seksualną. Część rodziców uważa, że tego typu kwestie nie powinny być poruszane na lekcjach w szkole, ale sami też nie garną się do rozmowy z dziećmi. Wynika to z niewiedzy oraz z uwarunkowań religijnych. Dla młodych ludzi, którzy są zakochani liczy się miłość, więc rzadko kto przejmuje się zakazami.

Religia niejedno ma imię

Religią według socjologii religii nazywamy każdy system wierzeń i praktyk tak więc, każdy oficjalnie zarejestrowany związek wyznaniowy w naszym kraju. Obok wierzących istnieją też osoby niewierzące. Ateiści nie wierzą w istnienie Boga, ale nie wolno ich z tego powodu uważać za gorszych. Taka postawa nie jest niczym dobrym. Tworzy to jedynie atmosferę niepokoju i nienawiści co z kolei stanowi przyczynę wojen religijnych.

Każdy z nas coś kocha, dla jednych jest to religia dla innych muzyka, nauka, dla jeszcze innych zwierzęta lub sport. Nasze pasje mogą stać się dla nas naszą własną religią, motorem napędowym, czymś co warto praktykować na co dzień. Jednocześnie naturalnym jest fakt, że każda religia pragnie mieć swój monopol. Każdy z nas chce być dobry, doceniony, szanowany, posiadać autorytet.

Czy musimy organizować wigilię w szkołach, zakładach pracy, gdzie tym spotkaniom nadaje się charter religijny, zapraszając na nie osoby duchowne, dzieląc się opłatkiem czy śpiewając kolędy. Szkoła musi być miejscem świeckim, neutralnym światopoglądowo. Człowiek na podstawie zdobytej tam wiedzy powinien wyrobić sobie swój własny indywidualny sposób myślenia. Dlatego uważam, że aby Polska stała się krajem prawdziwie wolnym, demokratycznym należy dokonać rozdziału Kościoła od Państwa.